แล้วแต่บุญแต่กรรมสิยู้นำหนุนส่ง
กะตามใจเจ้าประสงค์สิเมตตาหรือฆ่าใจ
สิตั๋วต่อว่าบ่ได้มีคนใหม่
กะสิยอมโง่ให้ ย้อนฮักหลายกะยังว่า
แหงนมองฟ้ายอมรับชะตากรรม เจ็บหน่ำๆ บ่ฟังตำเตือนไผ
ตั๋วเจ้าของว่าเขาบ่ได้นอกใจ ย้านตายแต่เขาสิป๋า
ทั้งที่เขาบ่ได้ สนใจแม้แต่น้อย ตามเขาต้อยๆปานว่าคนไร้ค่า
นั่งฮ้องไห้เขาผัดเสยปานหมา ปานคนบ้าบ่มีแนวปัว
หลับหู หลับตา ภาวนาให้เขาเห็นใจ
เอาใจให้เขาทำร้าย แหลกจนบ่มีชิ้นดี
แล้วแต่บุญแต่กรรมสิยู้นำหนุนส่ง
กะตามใจเจ้าประสงค์สิเมตตาหรือฆ่าใจ
สิตั๋วต่อว่าบ่ได้มีคนใหม่
กะสิยอมโง่ให้ ย้อนฮักหลายกะยังว่า
คงสิเจ็บบ่ฮอดตายดอกตี้
ไผสิว่า สมองบ่มีกะอย่า
คือสิแม่นกรรมเก่า แต่กี้แต่ก่อนสร้างมา
เทื่อนี้เอื้อยเจ็บส่ำฟ้า ยอมโง่ดีกว่าแต่อย่าถิ่มกัน
หลับหู หลับตา ภาวนาให้เขาเห็นใจ
เอาใจให้เขาทำร้าย แหลกจนบ่มีชิ้นดี
แล้วแต่บุญแต่กรรมสิยู้นำหนุนส่ง
กะตามใจเจ้าประสงค์สิเมตตาหรือฆ่าใจ
สิตั๋วต่อว่าบ่ได้มีคนใหม่
กะสิยอมโง่ให้ ย้อนฮักหลายกะยังว่า
คงสิเจ็บบ่ฮอดตายดอกตี้
ไผสิว่า สมองบ่มีกะอย่า
คือสิแม่นกรรมเก่า แต่กี้แต่ก่อนสร้างมา
เทื่อนี้เอื้อยเจ็บส่ำฟ้า
แล้วแต่บุญแต่กรรมสิยู้นำหนุนส่ง
กะตามใจเจ้าประสงค์สิเมตตาหรือฆ่าใจ
สิตั๋วต่อว่าบ่ได้มีคนใหม่
กะสิยอมโง่ให้ ย้อนฮักหลายกะยังว่า
คงสิเจ็บบ่ฮอดตายดอกตี้
ไผสิว่า สมองบ่มีกะอย่า
คือสิแม่นกรรมเก่า แต่กี้แต่ก่อนสร้างมา
เทื่อนี้เอื้อยเจ็บส่ำฟ้า ยอมโง่ดีกว่าแต่อย่าถิ่มกัน